پیتزای تابستانی

طرزتهیه همبرگر

مواد لازم برای خمیر :

مواد لازم برای روی پیتزا :

طرز تهیه خمیر :


1. ابتدا روغن+خمیرفوری+شیرخشک+شکر+بی کینگ پودر+نمک را با هم خوب مخلوط می کنیم.


2. آرد را کم کم به مواد اضافه کرده و آب را هم به آن اضافه می کنیم تا وقتی که خمیر صاف و یکدست شود و بدست نچسبد. خمیر را خوب با دست ورز می دهیم.


3. خمیر را به مدت دو ساعت در جای گرمی قرار می دهیم تا ور بیاید و مقدار خمیر تقریبا دو برابر شود.


4. ظرف مخصوص فر را چرب کرده آرد می پاشیم سپس به اندازه گلوله ای از خمیر برداشته و در ظرف به شکل قلب باز می کنیم.


5. روی خمیر را سس کچاپ ریخته و با قاشق تمام سطح خمیر را با سس می پوشانیم سپس روی سس را پودر سیر می زنیم.


6. سوسیس و کالباس رنده شده را روی خمیر می پاشیم سپس قارچ خرد شده را هم روی مواد می ریزیم. فلفل دلمه ای را به صورت خلال ریز خرد می کنیم و روی مواد می ریزیم.زیتون سیاه را هم ریز کرده روی مواد می پاشیم و در آخر کمی پودر آویشن روی مواد می پاشیم.


7. پیتزا را با حرارت 180 درجه سانتیگراد ابتدا به مدت 20 دقیقه با حرارت پایین می پزیم و پس از اینکه پف کرد 10 تا 15 دقیقه با حرارت بالا می پزیم.


8. پیتزا را از فر خارج کرده روی تمام سطح آن پنیر می پاشیم و سپس ظرف را در فر می گذاریم تا پنیر با حرارت آب شود و روی آن طلایی رنگ شود.

مواد لازم براي 6 نفر:


آرد: دو يک دوم پيمانه
بيکينگ پودر: 2 قاشق مرباخوري
جوش شيرين: يک دوم قاشق مرباخوري
شکر: 1 قاشق مرباخوري
نمک: 1 پنسه
تخم مرغ: 2 عدد
شير: 2 پيمانه
روغن براي چرب کردن: 1 قاشق غذاخوري

مواد لازم براي روي پيتزا:


پنير موتزارلا: 1 پيمانه، رنده شده
ريحان يا جعفري خردشده: 2 قاشق غذاخوري
کره: براي سرو پيتزا به دلخواه

طرز تهيه:


تابه تفلون را روي حرارت متوسط گرم کنيد. در کاسه اي آرد، بيکينگ پودر، جوش شيرين، شکر و نمک را مخلوط کرده، تخم مرغ ها را به همراه شير به اين مخلوط اضافه کرده و خوب هم بزنيد. روغن را در تابه ريخته و به اندازه يک قاشق بزرگ يا يک سوم پيمانه از مايه را در تابه بريزيد. بعد از 2 دقيقه آن را برگردانيد و 1 تا 2 دقيقه ديگر بپزيد به همين ترتيب همه پن کيک ها را پخته، در بشقابي بچينيد. براي تهيه سس، در کاسه اي گوجه فرنگي و پنيرخامه اي را مخلوط کرده کنار بگذاريد. براي درست کردن خاگينه تابه تفلون را روي حرارت متوسط داغ کنيد. تخم مرغ ها را با خامه ترش، نمک و فلفل هم بزنيد تا مخلوط شود. کره را داخل تابه ريخته و ذوب کنيد. ماي? تخم مرغ را ريخته و بعد از پختن تخم مرغ ها، در آخر کالباس را نيز اضافه کرده و مخلوط کنيد. خاگينه آماده شده را نيز کنار بگذاريد. فر را روي 200 درجه سانتيگرداد گرم کنيد. پن کيک ها را روي سيني فر چيده از سس گوجه فرنگي و پنير روي هر کدام بريزيد. سپس مقداري خاگينه روي مواد گذاشته و ريحان يا جعفري بپاشيد. در آخر روي آن ها را با پنير رنده شده بپوشانيد و به مدت 3 دقيقه در فر بگذاريد تا پنير ذوب شود. سپس در بشقاب سرو گذاشته و با کره سرو کنيد.

نکته:


1-اين دستور 210 گرم کربوهيدرات، 180 گرم پروتئين، 200 گرم چربي و 3360 کيلو کالري انرژي دارد.
2-براي تهيه سس به 400 گرم گوجه فرنگي (بدون پوست، پخته و خردشده) و 200 گرم پنيرخامه اي نياز است.
3-براي تهيه خاگينه به 5 عدد تخم مرغ يک قاشق غذاخوري خامه ترش، نمک و فلفل سياه به ميزان لازم، کره براي چرب کردن تابه و 3 ورق کالباس دودي خرد و سرخ شده نياز است.

به گزارش امیدنیوز، برخی افراد تصور می کنند که آبکش کردن برنج نشاسته آن را از بین می برد و خاصیت چاق کنندگی برنج از بین می رود.
این تصور غلط است به دلیل اینکه نشاسته برنج در درون دانه های برنج قراردارد و تا زمان پخته شدن دانه برنج، نشاسته در درون آن باقی می ماند و در دسترس نیست.
آبکش کردن برنج موجب از بین رفتن تمام خواص غذایی برنج می شود. ویتامین B۱۲ یا تیامین درپوسته برنج وجود دارد که با جدا کردن پوسته از برنج پنج ششم ویتامین B۱ آن از بین می رود و فقط یک ششم ویتامین B۱ در دانه های برنج باقی می ماند.
در صورتی که برنج آبکش شود، همین یک ششم ویتامین B۱ نیز از بین می رود و برنج فاقد ویتامین می شود.
زمانی که برنج جوشانده می شود و آب آن دور ریخته می شود،فقط یک بیستم ویتامین B۱ دربرنج باقی می ماند اما کته کردن برنج موجب می شود که ویتامین B۱ آن باقی بماند.
کسانی که می خواهند ویتامین B۱ بیشتری به بدن آنها برسد، می توانند سبوس برنج را خیس کرده و آب آن را مصرف کنند که در این صورت ویتامین B۱ زیادتری به بدنشان می رسد.

خورش قیمه از غذاهای قدیمی و بسیار خوشمزه ایرانی است. خورشی که با روش های مختلف تهیه می شود و به خوشمزگی و خوش آب و رنگ بودن شهرت دارد. پیاز، لپه و گوشت از محتویات این خورش محسوب می شود. برای این که خورش خوشمزه ای داشته باشید، ابتدا باید تعدادی پیاز، بسته به نفرات خانواده، پوست کنده و آنها را خلالی یا نگینی کرده و داخل روغن نیمه داغ بریزید و سرخ کنید تا طلایی شود.

بعد از سرخ شدن پیازها نوبت رب گوجه فرنگی است. باز هم بسته به تعداد پیازها یک یا چند قاشق غذاخوری رب گوجه فرنگی داخل پیازهای طلایی شده بریزید و بگذارید تا سرخ شود و رنگ باز کند. البته برای این که هم رنگ خورش خوب شود و هم غذا غلیظ تر، می توانید تعدادی گوجه فرنگی را رنده کرده و با میزان کمتری رب مخلوط نمایید و داخل پیازهای طلایی شده بریزید و بگذارید آب گوجه تمام و کمی سرخ شود. این روش باعث خوشمزه و غلیظ تر شدن خورش خواهد شد. زردچوبه را هم در این مرحله داخل مواد بریزید و کمی تفت دهید. همیشه یادتان باشد زردچوبه را سرخ کنید تا خوشرنگ شود. حالا نوبت اضافه کردن لپه است، لپه را نیز حدود یکی دو ساعت با آب ولرم خیس کنید. البته بهتر است چند بار آب آن را عوض کنید و آب تمیز روی لپه ها بریزید. برای این خورش می توانید از گوشت گوساله یا گوسفند استفاده کنید، اما خورش قیمه با گوشت گوسفند لذیذتر خواهد شد. گوشت را باید ریز خرد کرده و شسته، کنار بگذارید. بعد از این که گوجه فرنگی و رب کاملا سرخ شد می توانید لپه ها را داخل یک آبکش بریزید و بعد از این که آب آن کاملا گرفته شد آنها را همراه گوشت به سایر مواد اضافه کنید و روی شعله تند کمی تفت دهید. اگر می خواهید کمتر از مواد سرخ کردنی استفاده کنید، می توانید لپه و گوشت را سرخ نکنید؛ در این صورت مقداری آب داخل ظرف بریزید و گوشت و لپه را اضافه کرده و بگذارید تا خورش کاملا جوش بیاید؛ بعد شعله گاز را کم کرده و اجازه دهید خورش خوب بپزد.


● خورش بی گوشت

بعضی از خانم ها خورش قیمه را با گوشت چرخ کرده درست می کنند. تهیه خورش به این روش به زمان کمتری برای پخت نیاز دارد، چون گوشت چرخ کرده زودتر می پزد. بعضی کدبانوها هم از ریختن هرگونه گوشت خودداری کرده و از قارچ به جای گوشت استفاده می کنند. یادتان باشد چنین تغییراتی در پخت غذاها باید با ذائقه افراد خانواده جور دربیاید وگرنه ممکن است زحمات تان هدر رود.


● چاشنی ها

به هر حال بعد از این که گوشت و لپه کاملا پخته شد، نوبت نمک و فلفل است. یادتان باشد اگر غذا گوشتی است، در خاتمه و بعد از پخت گوشت نمک آن را بریزید.


حالا نوبت ترشی خورش است. شما می توانید برای این کار از لیموعمانی استفاده کنید به این ترتیب که تعدادی لیمو عمانی را داخل کاسه آب ولرم ریخته و بگذارید مدت دو ساعت بماند تا تلخی پوست آن گرفته شود. بعد لیموها را سوراخ کرده و داخل خورش بریزید. البته می توانید به جای لیمو عمانی از آبلیمو یا آبغوره هم استفاده کنید. اگر گردغوره هم داشته باشید می توانید درون خورش از آن استفاده کنید.


● سیب زمینی یا بادمجان؟

همه ما می دانیم خورش قیمه هم با سیب زمینی سرخ کرده و هم با بادمجان سرخ شده تهیه می شود که در این صورت به آن قیمه بادمجان می گوییم. اگر می خواهید خورش را با بادمجان تهیه کنید، نیم ساعت قبل از پخت کامل غذا، بادمجان های سرخ کرده را که البته بهتر است تازه باشد، داخل خورش بریزید و بگذارید با خورش کمی بجوشد، ولی اگر مایلید قیمه سیب زمینی برای خانواده درست کنید، سیب زمینی را خلالی خرد کرده و مدت نیم ساعت درون آب سرد و نمک بگذارید. بعد از این مدت سیب زمینی ها را درون آبکش بریزید و بعد از این که آب آن گرفته شد، روغن را نیمه داغ کرده و سیب زمینی ها را سرخ کنید. بعد از این کار می توانید آنها را به خورش اضافه کرده و بعد از ده دقیقه شعله اجاق را خاموش کنید چون غذای شما آماده است. اغلب بچه ها علاقه زیادی به سیب زمینی سرخ کرده دارند، برای همین نیمی از سیب زمینی را داخل خورش بریزید و نیم دیگر را همان طور سر سفره بیاورید تا بچه ها با ذوق و شوق آنها را نوش جان کنند.

خورش به و خورش خلال که در غرب کشور تهیه و خورده می شود نیز از گونه های دیگر خورش قیمه محسوب می شود.

حتما دیده‌اید که یک سبد میوه تازه می‌تواند تنها با وجود یک میوه خراب و فاسد، گندیده و خراب شود. پس بعد از خرید میوه، آنها را به دقت نگاه کنید و در صورتی که دیدید میوه‌ای لک‌ دارد یا خراب است آن را از بقیه جدا کنید. موقع خرید در انتخاب میوه‌ها و اینکه قصد دارید چه مدت آنها را نگهدارید دقت کنید. پرتقال و نارنگی و حتیسیب را می‌توانید حتی تا 2 هفته در یخچال نگهداری کنید اما توجه کنید که میوه‌هایی مثل انگور و خیار و کیوی و موز زودتر تازگی خود را از دست داده و خراب و له می‌شوند. حتی اگر برایتان امکان دارد می‌توانید تازه به تازه میوه تهیه کنید. هنگام خرید، ترجیحا میوه‌هایی را انتخاب کنید که وزنشان نسبت به اندازه‌شان سنگین‌تر باشد. سنگینی میوه نشانه خوبی از آبدار بودن آن است و برای فهمیدن تازه و رسیده بودن میوه توصیه می‌شود آن را بو بکشید. میوه‌های تازه و رسیده عطر و بوی خوبی دارند اما میوه‌های مانده این بو را ندارند. به بافت میوه هم توجه کنید؛ مثلا وقتی به یک کیوی دست می‌زنید و متوجه می‌شوید که شل و آبکی است، معنایش این است که بیش از حد رسیده است و بهتر است از خیر خریدش بگذرید. در صورتی که مقدار زیادی میوه خریداری کرده‌اید و مصرف آنها مدت زیادی طول می‌کشد بهتر است آنها را نشویید و نشسته نگه‌شان دارید؛ چرا که میوه‌های نشسته ماندگاری بیشتری دارند.

و اما میوه‌های مانده

همان‌طور که گفتیم بهترین راه برای جلوگیری از خراب و فاسد شدن میوه‌ها آن است که به اندازه مورد نیاز میوه بخریم اما درصورتی که باز هم میوه‌ها اضافه آمده و تازگی خود را از دست داده‌اند قبل از اینکه پوسیده وخراب شوند می‌توانیم با پختن یا خشک کردن آنها هم تنوعی در تغذیه ایجاد کنیم و هم از اسراف جلوگیری کنیم؛ مثلا می‌توانیم سیب را بعد از پوست کردن بپزیم و پوره یا کمپوت یا مربا درست کنیم. از پوست برخی میوه‌ها نظیر پرتقال و لیمو هم می‌توانیم برای معطر کردن مرباها یا حتی برخی از غذاها استفاده کنیم و موزهای له شده را برای درست کردن پوره و شیرموز نگه داریم.

خشک کردن باقی‌مانده میوه‌ها هم روش دیگری برای استفاده از میوه‌های اضافی است اما این کار مهارت بالایی لازم دارد و باید لوازم مورد نیاز برای خشک کردن داشته باشیم. از اضافه انگور هم می‌توانیم برای درست کردن سرکه استفاده کنیم. برای نگهداری خیار نیز می‌توان آن را با آب ونمک شست وبعد از خشک کردن درون ظرف فلزی قرار داد و در یخچال گذاشت. انگور را هم درون کیسه نایلونی در جای خنک می‌توان تا چند روز نگهداری کرد. موز را نیز نباید در محلی که آفتاب و نور مستقیما به آن می‌تابد، گذاشت. در نور زیاد و گرما بسیاری از میکروارگانیسم‌ها فعال شده و سبب خرابی این میوه می‌شوند پس بهتر است چنین میوه‌هایی را در ظرفی که درب آن محکم بسته می‌شود، قرار داده و در یخچال بگذاریم.

گوشت تشکیل یافته از فیبرهای ماهیچه + بافت های پیوندی + چربی + استخوان. بافت های پیوندی گوشت شامل کلاژن (سفید رنگ) + الاستین (زرد رنگ ) میباشند. وظیفه بافت های پیوندی اتصال فیبرهای عضلانی به یکدیگر و یا استخوانها میباشد.
نکته:کلاژن در آب داغ حل میگردد.

ماهیچه تشکیل یافته از:75 درصد آب +20 درصد پروتئین +5­ درصد چربی و کربوهیدراتها. بافت چربی (اسید چرب اشباع) شامل: چربیهای حجیم (پیه) + چربیهای ظریف که بصورت رگه های مرئی اطراف فیبرهای ماهیچه ای تجمع یافته اند (مرمری بودن=marbling)
نکته:چربیها حین پخت ذوب شده و به گوشت طعم و رطوبت می دهند.

رنگ گوشت: هرچه میزان رنگدانه میوگلوبین(myoglobin) در گوشت بیشتر باشد رنگ گوشت قرمزتر است. میوگلوبین وظیفه ذخیره و انتقال اکسیژن در عضلات را به عهده دارد. فیبرهای عضلانی به دو نوع تند و کند تقسیم بندی میگردند. فیبرهای کند که در آنها انقباض کند و مداوم است، حاوی میوگلوبین زیاد بوده و رنگشان قرمز است. فیبرهای تند که در آنها انقباض سریع و قدرتمند است، حاوی میوگلوبین کمتر بوده و رنگشان سفید است.

گوشت گاو نسبت به گوشت خوک، بره و گوسفند دارای میوگلوبین بیشتری بوده و از اینرو رنگش قرمزتر و تیره تر است. در بدن انسان و حیوانات هر دو نوع عضله کند و تند یافت میگردد، اما نسبت آنها متفاوت میباشد. برای مثال گوشت پاها و ران مرغ اندکی قرمز است (به خاطر استفاده مدام) اما رنگ گوشت بالها و سینه ها از آنجایی که بدون استفاده میباشند (مرغ قادر به پرواز نیست، سفید است.

اما گاو از آنجایی که بطور پیوسته به حالت ایستاده و یا حرکت است، عضلاتش اغلب اوقات در حال فعالیت میباشند، از اینرو رنگ عضلات گاو قرمز و تیره است. ماهی ها در آب شناور بوده و نیازی به انرژی مداوم عضلانی ندارند. اما عضلات دم و باله ها اندکی قرمز رنگ میباشد. رنگ قرمز برخی ماهی ها از قبیل ماهی قزل آلا به علت وجود رنگدانه آستاگزانتین(astaxanthine) است که در بدن سخت پوستانی است که از آنها تغذیه میکند.

همچنین سطح اکسیداسیون آهن موجود در میوگلوبین و نوع ترکیب شیمیایی متصل به آن (اکسیژن، آب و یا نیتریک اکساید) پس از ذبح میتواند رنگ گوشت را تغییر دهند. رنگ گوشت تازه قرمز مایل به ارغوانی است. چنانچه گوشت در معرض هوا قرار گیرد،میوگلوبین اکسیده شده و به اکسی میوگلوبین(oxymyoglobin) تبدیل میشود. رنگ اکسی میوگلوبین قرمز روشن میباشد. اکسیداسیون بیشتر میوگلوبین را تبدیل به مت میوگلوبین(metmyglobin) میکند، که رنگ گوشت را به قهوه ای تغییر میدهد. حرارت گوشت باعث دناتوره شدن مت میوگلوبین شده و گوشت به رنگ قهوه ای مایل به خاکستری در می آید.

غذاي ملي اهالي كره شمالي، نائنگميون است كه به صورت تحت‌اللفظي به معناي نودل سرد است. اين غذا به صورت سرد سرو مي‌شود و در گرماي طاقت‌فرساي تابستان‌هاي كره، غذايي محبوب است.



كره جنوبي

كره‌اي‌ها غذاي ملي خود را پلگوگي (Pulgogi) معرفي مي‌كنند. پلگوگي هم با گوشت راسته گاو تهيه مي‌شود. گوشت راسته را تا آنجا كه مي‌شود نازك برش داده و به شكل مربع در آورده و آن را مي‏پزند سپس گوشت‌ها را در يك كاسه بزرگ قرار داده، نصف فنجان سس سويا، كمي آب، روغن كنجد، پودر سير، زنجبيل و شكر قهوه‌اي يا عسل به آن اضافه كرده و با قاشق چوبي خوب هم مي‌زنند.

سپس كاسه را براي دست كم يك ساعت در يخچال می‌گذارند تا گوشت طعم بگيرد. در مرحله‏ آخر محتويات ظرف را در ماهي تابه ريخته، روي شعله ملايم به مدت نيم ساعت مي‏پزند. اين غذا با برنج يا كيمچي سرو مي‌شود.

عمان

عماني‌ها از گذشته‌هاي دور به كار تجارت ادويه مي‌پرداختند و شوا را به‌عنوان غذاي ملي خود معرفي كرده‌اند. در پخت شوا، قسمتي از گوشت پاي بره را همراه با استخوان برداشته و شكاف‌هاي عميقي روي گوشت ايجاد مي‌كنند سپس مقداري سير خردشده، زنجبيل، فلفل سياه، زيره، تخم گشنيز پودر شده، مقداري ميخك، سركه، كمي ليمو، نمك و روغن را مخلوط كرده و گوشت را در آن مي‌خوابانند. بعد گوشت را همراه ادويه‌ها درون برگ درخت موز قرار داده و آن را مي‌پيچانند. پس از آن، بسته را بين 24 تا 48 ساعت در يخچال قرار مي‌دهند.

سپس گوشت را همانطور با ادويه و برگ درخت موز در فر مي‌گذارند تا تُرد شده و رنگش عوض شود و با برنج طعم‌دار سرو مي‌كنند. شوا غذايي است كه در روزهاي عيد و در ماه مبارك رمضان به وفور طبخ مي‌شود.

ازبكستان

ازبك‌ها پيلاف را به‌عنوان غذاي ملي خود معرفي كرده‌اند. در طبخ پيلاف، پياز، سير و هويج پخته را با نخود فرنگي و فلفل دلمه تفت مي‌دهند.

بلغور را براي شش ساعت در آب گرم مي‏ريزند و در آن را مي‌بندند، سپس آن را با يك پيمانه آب روي حرارت ملايم مي‌پزند تا نيم‌پز شود. پس از صاف كردن بلغورها، آن را با آب مرغ مي‌پزند تا آب آن جمع شود، سپس سبزيجات تفت داده شده را به آن اضافه مي‌كنند. البته ازبك‌ها به جاي بلغور از برنج نيز استفاده مي‌كنند.

عربستان

كسبه با گوشت مرغ تهيه مي‌شود. مرغ پخته شده را در پياز خردشده در حال سرخ شدن انداخته، ادويه‌هاي مختلفي به آن اضافه مي‌كنند. پس از آنكه كمي سرخ شد، آب به آن اضافه كرده و در ظرف را مي‏بندند تا آب آن جمع شود. برنج همراه با اين مرغ به صورت كته آماده مي‌شود.

چين

چيني‌ها غذاهاي متنوع زيادي دارند، اما از قرار اردك پكني غذاي محبوب و مخصوص جشن‌های اين كشور پهناور است. براي طبخ اردك به سبك چيني، يك اردك درسته را درون ظرف آب در حال جوشيدن قرار داده و به محض اينكه رنگ پوست آن تغيير كرد اردك را از آب خارج مي‌كنند

سپس داخل اردك شكر، نمك و پودر پنج ادويه زده و به قسمت بيروني اردك شيره مي‏زنند. شكم اردك را دوخته و آن را به مدت دو ساعت آويزان مي‌كنند (همچنين مي‌توان اردك را به مدت يك شب در يخچال قرار داد اما به شرطي كه روكشي نداشته باشد). اين كار پوست اردك را خشك كرده و گوشت آن را ترد مي‌كند. سپس آن را در فر قرار مي‌دهند تا زماني‏كه پوست آن قهوه‌اي تيره شود. اردك چيني آماده است.

كويت

نام غذاي ملي كويتي‌ها، مشبوس است كه شباهت‌هايي به شوا نيز دارد. مشبوس را هم با ساق پاي گوسفند و هم با مرغ طبخ مي‌كنند. گوشت را با چوب دارچين، ميخك، پياز، ليمو و آب در ظرفي گذاشته و مي‏پزند تا نرم شود سپس آن را در روغن تفت داده و همزمان برنج را به صورت دمي طبخ مي‌كنند. اين غذا با برنج زعفراني، سس مخصوص و سالاد سرو مي‏شود.

كره شمالي

غذاي ملي اهالي كره شمالي، نائنگميون است كه به صورت تحت‌اللفظي به معناي نودل سرد است. اين غذا به صورت سرد سرو مي‌شود و در گرماي طاقت‌فرساي تابستان‌هاي كره، غذايي محبوب است. نائنگميون را هم مي‌توان با آبگوشت سرد سرو كرد و هم با سس تند. كره‌اي‌ها براي طبخ اين غذا، نودل را جوشانده و با آب سرد آبكش مي‌كنند. اين كار چند بار تكرار مي‌شود تا نودل كاملا نرم شو. نائنگميون معمولا با خيار، گلابي و تخم‌مرغ آبپز تزئين مي‌شود.